GR20 corsica

GR20 corsica

De GR20 is een van de mooiste en zwaarste GR’s in europa. Het is een rare gewaarwording als je bijna continue
de zee kan blijven zien.

 

GR20 corsica

Ik ben zelf 3x begonnen aan de GR20 en heb hem 2x uitgelopen. De eerste keer was in de na-zomer van
2001, ik dacht dat wel even te klaren. Bepakt met eten voor 4 dagen liep ik na de eerste hut. Het was alGR20 corsica
laat in het seizoen en de dagen waren kort ook was de hut onbemand.
Na een onrustige nacht, een klapperend raam luik, besloot ik de volgende dag terug te keren naar Calenzane. Het leek mij niet
verstandig alleen door dit gebied te trekken in het na-seizoen.
Tweede keer: Beter voorbereid en nu met zijn tweeën gingen we in mei 2002 op pad.Wij hebben toen het noordelijke deel gelopen.
Derde keer: Het zuidelijk deel stond nog open van 2002, het noordelijke deel nogmaals gelopen met mijn oom.

Ik zal eerst een opsomming van de gebruikte boekjes en andere info geven.

boekje GR20
boekje GR20

 

Boeken
Ik heb in de voorbereiding 2 boeken gebruikt.
Het officiëlle GR20 boekje (ISBN 2-85699-955-7). Franstalig boekje met goede kaart uitsnedes,
hoogte profielen en pictogrammen met wat waar te koop is.

Het andere boekje is van Cicerone (ISBN 1852844779). Engelstalig boekje met een beschreven tekst die
goed overeen komt met de werkelijkheid. De tekeningen zijn niet erg overzichtelijk.

Het engelse boekje heb ik de derde keer niet meer meegenomen in mijn rugzak. Er zijn ook mensen
die met de Lonely Planet onder hun arm lopen.

boekje GR20
boekje GR20

Dit gaat goed tot het een keer slecht weer is en je op
een kaartje wil zien waar je bent en vooral waar je naar toe moet.

Kaarten

IGN heeft hele mooie topo kaarten van geheel corcica. Dit wordt er zwaar om allemaal mee te nemen.
Ik heb mij beperkt tot de kaarten 2A en 2B van Michelin, schaal 1:100.000, deze niet erg geschikt om op te lopen maar wel handig voor
het overzicht. De kaarjes in het franse boekje zijn nauwkeurig genoeg.
De tweede keer (2002) had ik ook op de computer een digitale kaart, hier heb de route ingetekend en waypoints aangemaakt.
Ik liep de tocht met mijn Geko 201 en had 15 paar batterijen bij mij.

GR20
GR20

Tips

  • In 2002 heb ik noord-zuid gelopen en in 2003 zuid-noord. Er zitten geen grote voor en/of nadelen aan
    de beide richtingen.
  • Ga je de hele GR20 lopen en wil je onderweg verschoning en/of extra eten hebben, je kunt via het treinloket
    spullen als pakket naar een station laten versturen voor een klein bedrag.
  • De bus in Bastia (naar Sainte-Lucie de Porto-Vecchio, startpunt zuid) vertrekt van Avenue Maréchal Sébastiani 7, bij een ticket shopje.
  • Neem voldoende geld mee, de hutten kosten natuurlijk wat en alles wat je onderweg wilt kopen is natuurlijk
    niet het goedkoopste. Je komt op de route geen pin automaat tegen.
  • Ga jezelf koken onderweg neem dan ook voldoende brandstof mee, doorpriktankjes gas hebben ze soms wel.

DE TOCHT (2003)

 

Zuid- Noord Beschrijving.

 

De tijden die weergegeven worden zijn inclusief rusttijden.10-05-2003:

boot corsica
boot corsica

Het is 17.30 als johan en ik (guido) onderweg gaan naar Corsica. De route is in grove lijnen uitgezet in mijn geko 201.We rijden tot
baden baden en kamperen wild tussen de fruitbomen.

11-05-2003:
Het is 05.30 als we opstaan, we gaan weer verder richting Savona (La Spezia). Om 15.30 zijn we aangekomen in Savona, we eten wat en gaan nog even op het strandje liggen.
We hebben kaarten gekocht voor de nacht boot, we gaan om 20.00 aan boord en richten onze hut in. We gebruiken de bekertjes van de wasbak om de flessen rose te nuttigen.
Mensen kijken ons wat raar aan als we de kurk in de fles drukken omdat de flessenopener nog in de tas zit.

12-05-2003: up 185m, down 20m, 5 KM, 1 uur, 230M + nap

pling, pling, plong this is your wake up call. Om 6.00 worden vriendelijk verzocht uit ons bed te komen. Om 7.30 rijden we de boot af en parkeren de auto bij het trein station.
(we hebben de auto mee het eiland opgenomen dit om zo op de terug flexibeler te zijn met de vertrekkende boten.)
Waren we in 2002 nog naar Calenzane gegaan met het treintje, gaan we nu op zoek naar de bus die ons brengt naar het zuidelijke puntje van de GR20.
Bij een winkeltje om de hoek halen we nog wat te eten en om 8.35 vertrekt de bus naar st. Lucie. (Avenue Maréchal Sébastiani 7). Het is een bus reis van 3 uur, in st. Lucie pakken we de rugzak in met de laatste etensmiddelen en lopen om
12.05 naar boven.

Na een uur lopen met 25°C zijn we bij de camping in conga, we zetten hier onze tent op. (er is hier ook een hostel, wij hebben ons tentje mee zodat we zeker zijn van een slaapplaats onderweg)

13-05-2003: up 1650m, down 710m, 15.6 KM, 10 uur, 1200M + nap

We staan vroeg op, 05.40, we weten van de vorige keer dat het overdag te heet is om lekker te kunnen lopen.
Het eerste stuk van de route ligt gelukkig in de schaduw. Onder weg maken we nog een kop thee, tot 12.00 lopen we door en dan begind onze maag te knorren.
Onze lunch bestaat uit een droog stuk stokbrood met jan en een kopje bouillon. Bij de Refuge Palari bereiken we om 13.00, we verfrissen ons wat bij de kraan en zetten nog een bak soep. Volgens de bordjes is het nog 2 uur naar
col de Bavella.
En inderdaad twee uur later bereiken we auberge col de Bavella. Er is hier geen camping dus gaan we in de Gîte de etappe. (logies, ontbijt, diner= € 30,- pp)
Het is heerlijk en bestaat uit soep, deegrolletjes met ei en spinazie.
We verwennen ons, nu het nog kan, op een karaaf wijn.

14-05-2003: up 620m, down 310m, 8.4 KM, 6.2 uur, 1540M + nap

We staan weer vroeg op en schuiven aan voor het ontbijt. Het oude brood van gisteren is geroosterd en in een leuk mandje weer op tafel gezet. Al dopend in de Cafe au lait smaakt het best.
Bij het winkeltje kopen we nog een worst en stokbrood voor we weer op pad gaan.
Als we een beekje oversteken halen we de brander uit de rugzak en zetten een bak thee.
Er staat vandaag een lekker briesje. Vandaag is niet een extreem zware dag en we nemen onze tijd.
We zien de hut liggen als we nog een pauze in lassen alvorens de laatste 250 meter te klimmen.

We slapen met nog 2 mensen in de hut (Refuge d’asinao), er is geen huttenbaas aanwezig. We gaan op tijd slapen want we willen morgen weer vroeg op.

15-05-2003: up 1055m, down 875m, ? KM, 10.1 uur, 1555M + nap

Het is 05.30 als we opstaan, de twee fransen zijn ook al op. Na een klim van 600 meter staan we boven op de col die naar Monte Insudine gaat(2135m). Na 1.5 uur gaan we links af het dal in. We dalen tot 1400 meter, onderweg genieten we nog van een bouillon. Als we een watertje zijn overgestoken
klimmen we weer naar 1834 meter. Het is inmiddels mistig geworden, op de gps zien we dat de hut in de buurt is. Als de mist even weg is zien we de d’Asinao hut, we mogen de tent wat lager onder de hut opzetten. Er word vanavond eten en wijn ingevlogen. We wachten nog met het opzetten van de tent want we willen dichterbij de hut staan,
om 18.00 is de heli nog niet geweest en zetten we alsnog de tent lager op. Omdat we voor morgen te weinig brood hebben maken we nog pannenkoeken voor het ontbijt.
De huttenbaas heeft nog wel een biertje te koop. Om 20.30 kruipen we ons tentje in.

16-05-2003: up 780m, down 1245m, 15km, 8.2 uur, 1285 + nap

Na een frisse nacht, er ligt ijs op de tent, pakken we de rugzakken weer in en gaan op pad. Na de eerste klim is het weer tijd voor een bak thee, de laatste brood kruimels moeten er ook aan geloven.
Al dalend en stijgend vervolgen we onze route, helaas is het erg mistig geworden. Als we de lunch op hebben beginnen we aan een flinke klim. Om 13.30 duikt uit de mist Refuge de Prati op, na een korte pauze besluiten we door te gaan naar
Col di Verde. Hier zou weer brood te krijgen zijn volgens het boekje. Het is gaan regenen, als we op de col aan komen hangt er
een bordje op de deur van de hut. “refuge FERME”, mijn frans is slecht maar dit begreep ik wel.
Gelukkig is er al wel iemand aan het werk en wil wel de slaapruimtes openen. Brood heeft hij niet, wel heeft hij een blik zuurkool met worst, dit word ons avondmaal. We besluiten morgen twee etappes
aan elkaar te doen mochten ze in de capannella geen brood hebben.

Mist GR20
Mist GR20

17-05-2003: up 605m, down 280m, 9.9 km, 5.1 uur, 1580 + nap

Na een lange nachtrust (19.30 / 06.00) maken we een pan thee voor het ontbijt dat bestaat uit pasta en een blik saus.
Het eerste stuk stijgend tot op 1590m daar houden we pauze. Er zijn 2 stieren ruzie aan het maken, we blijven uit de buurt. Er volgen nog een paar rottige klimmetjes tot we om de hoek een hut zien. De luiken zijn open
hopelijk de hut ook. (refuge de Cappanella) Hij is open en we genieten op het terras van een omelet en een
glas cola, en na een lekkere douche is het tijd voor ons middagdutje.

GR20
GR20

18-05-2003: up 275m, down 915m, ? km, 5 uur, 910 + nap

6.00 de wekker gaat, shit, vergeten uit te zetten. Ook vandaag is het weer mistig als we op pad gaan. Na een uur
of twee lopen rusten we bij een paar huisjes. Vanaf hier lopen we in een keer door naar beneden. En na 600 mtr dalen is daar het bordje
Vizzavona Gare.

Ik heb nu met johan de gehele GR20 gelopen, vorig jaar eerste deel noord-zuid gedaan, en dat moet gevierd worden. Johan gaat naar huis en mijn oom Chris zal zich bij mij voegen, hij heeft 2 jaar geleden het zuidelijke deel al gedaan en wil noord nog doen
om het af te maken.

Johan en ik genieten van het eten en drinken, dan is om 17.00 het treintje daar. Johan stapt in en Chris stapt uit, ze schudden mekaar nog snel de hand en weg rijdt de trein.
Wij regelen een overnachting bij de gîte de etappe zonder ontbijt, dit is veel lekkerder bij de “chef de Gare”. We pakken ook onze spullen opnieuw in.

19-05-2003: up 1150m, down 685m, ? km, 8.2 uur, 1385m + nap

Om 7.30 staan we op en zetten ons aan het ontbijt bij het stationnetje. In het winkeltje fourangeren we het laatste eten.
We hebben wat kleding en een slaapzak dubbel deze worden in een grote zak per trein naar bastia verstuurd.
Uit eindelijk lopen we om 10.00 weg, eerst langs Cascade du Anglais, hier zetten we een bak thee en groeten de nodige toeristen.
Vanaf hier is het 1000 mtr stijgen tot de kam op 2135m hoogte. Aan de andere kant is het nog een stuk afdalen tot aan de hut.
De Refuge de l’ Onda is dicht, we zetten onze tent op een afgeschermd veldje. ’s Avonds zitten we onder het afdak en genieten van het uitzicht.
Het is voor chris de eerste dag en het viel hem wel zwaar.

GR20
GR20

20-05-2003: up 905m, down 450m, ? km, 8.2 uur, 1870m + nap

Als we vertrekken hebben we de regenpakken aan gedaan, niet vanwege de regen, maar het is dermate koud dat het lekker is een winddichte laag aan te hebben.
Onderweg trekken we steeds meer uit. De Bergerries de Tolla is nog dicht, vorig jaar kochten we hier heerlijke kaas. We lopen het dal verder omhoog tot aan de hut.
De Petra Piana is open, zonder beheerder. Als we de hut binenstappen komt ons de rook tegemoet, de houtkachel sluit niet helemaal goed.
We besluiten om in ons tentje te gaan slapen, wel koken we in de hut ons eten, ’s avonds word er veel thee gedronken en iedereen gaat op tijd slapen.

21-05-2003: up 550m, down 800m, ? km, 8.0 uur, 1590m + nap

De zon schijnt weer als we de boel inpakken. Na het ontbijt klimmen we de col achter de hut op. Het sneeuwveld komen we goed door en daarna vervolgen de route via een grote boog om lac
de Melo. Daarna klimmen we tot het hoogste punt op de GR20, breche de Capitello, vanaf daar gaat het eerste deel
dalend over de sneeuw. Al dalend komen we bij de Refuge de Manganu.
We zoeken een plekje in de hut en maken ons eten klaar. In de hut is het erg warm en niemand wil het raam open hebben, ook ’s nachts niet.

Breche de capitello
Breche de capitello

22-05-2003: up 450m, down 800m, 17.5 km, 7.0 uur, 1400m + nap

Als laatste verlaten we de hut, vandaag is een redelijk makkelijke dag. Via een vlakte lopen we naar het eerste klimmetje daarna blijven we vlak lopen tot aan lac de Nino. Hier maken we de lunch die bestaat uit pasta want we zijn door ons brood heen. Het is 16.00
als we de Gîte Hotel Castel di Verghio binnen lopen. We blijven hier 2 nachten om zo een rustdag in te bouwen. Wel kun je hier lekker eten en eindelijk hebben ze
wijntje. En deze smaakt heerlijk. ook de was word doorgeslagen met alle zon van de laatste dagen zijn shirts wit geworden van het zout.

23-05-2003: Rustdag.

We hebben eigenlijk wat geld en benzine nodig dus ik ga al liftend naar Porto om daar wat spullen aan te vullen. Ik heb twee auto’s nodig om het Porto te bereiken.
Geld is zo getapt de benzine wil niemand mij tanken in mijn 1 ltr flesje (minimale afname 5 ltr). Al liftend kom ik weer terug bij de hut. We nemen voor het avond eten weer het menu,
ze hebben nu wel wat anders bereid dan gisteren. (Je kan hier prima bij komen, het is alleen niet mogelijk met creditcard te betalen)

24-05-2003: up 925m, down 680m, ? km, 9.4 uur, 1645m + nap

Als we de spullen gepakt hebben schuiven we om 7.30 aan voor het ontbijt. Om 8.30 lopen we weer en na twee uur maken we een bak thee bij een watertje. Daarna loopt de route door naar Refuge Di Mori, hier maken we de lunch.
Vanaf daar stijgen we eerst wat om daarna links aan te houden en zo 600 meter te dalen. Het volgende stuk is redelijk vlak. Bij bergerie du ballone kopen we nog 4 halve liters bier (€ 12,-) voor straks.
Je kan hier ook blijven slapen je moet de volgende ochtend dan extra klimmen.
Dan is het nog 200 meter tot aan de hut, hij is al heel lang zichtbaar maar komt niet dichter bij. Er zijn veel fransen in de hut maar geen hutte baas.

25-05-2003: up 730m, down 945m, 6.4 km, 8.00 uur, 1420m + nap

Het is 9.00 als we weg lopen bij de hut. Het gaat over grote rots platen naar boven, we moeten 600 meter stijgen.
Om half 11 zijn we boven. Nadat we een bak thee hebben gedronken gaan we verder, we beginnen aan de Cirque de Solitude, eerst dalend over de sneeuw daarna via een puinveld naar benenden.
Vanaf dit punt houden we rechts aan en klimmen over de rotsen weer naar boven. Het laatste stukje is soms voorzien van een ketting.

De Cirque de Solitude zit niet meer in de route van de GR20, In 2015 is er een ernstig ongeluk geweest op dit stuk van de route.

Op de bocca kijken we nog eens terug op een heftig stukje route. Vanaf daar dalen we het laatste stuk af naat Haut Asco. In de hut regelen we 2 matrassen en gaan aan de overkant in het hotel een biertje drinken.
Ze hebben hier ook een GR20 menu, 3 gangen, dat erg aan te bevelen is.

26-05-2003: up 1212m, down 1329m, 9.0 km, 7.04 uur, 1317m + nap

Vanochtend hebben we een Duits stel geadviseerd de GR niet verder te volgen, ze hadden geen klim ervaring en zagen erg op tegen de Cirque de Solitude.
Het is wat bewolkt, dat is wel vervelend want verderop in de route zit een stuk op wrijving lopen. Dit word natuurlijk niet handiger als het regend.
We klimmen in de mist naar boven, op de col (bocca di Stagnu) genieten we met een aantal mensen van het uitzicht. Via een ruiger stuk komen we langs Lac Di Muvrella in het dal van de rivier de Spassimata.
We volgen de kloof naar beneden, eerst is het nog droog later begint het te spetteren. Gelukkig niet hard dus we komen veilig aan bij Refuge de Caruzzo. Omdat we al wat later in het seizoen komen is het hier goed druk.
Ons tentje staat als het sirieus gaat regenen, onder een afdak koken we ons eten.

27-05-2003: up 1082m, down 772m, 9.7 km, 7.23 uur, 1589m + nap

Het is even droog als we opstaan, we pakken onze spullen en gaan snel op pad. Gister had iemand een (kant-en-klaar) zakje macaronie laten staan deze nemen we mee voor onderweg.
We klimmen eerst naar de col op 1898 meter (col de Avartoli) het begint nu ook zachtjes te regenen. Wij trekken onze regenkleding aan en gaan hangend tegen de wind in verder.
Als het 12.30 is krijgen we trek in eten, we zoeken een beschut plekje waar we de brander aan kan.
Door de kou en regen smaakt de macaronie heerlijk. Als we verder gaan komen we nog een stel belgen tegen gehuld in poncho, deze waait alle kanten op behalve de goede.
Na een lang stuk over de graat dalen we nu weer af, het is prettiger weer geworden. Het laatste stuk tot aan Refuge de Piobbu valt zwaar. Als verzopen katten komen we aan in de hut.
Er is nog een plek vrij boven in de nok (stinkend warm), we hangen onze kleren uit en drinken een biertje. Na het eten gaan we slapen in een drukke en stinkende hut.

refuge de l’ortu di u piobbu
refuge de l’ortu di u piobbu

28-05-2003: up 418m, down 1685m, 12.3 km, 6.09 uur, 281m + nap

Als we als laatste de hut verlaten groeten we de huttenbasin. Vandaag schijnt de zon weer en is het weer lekker lopen. Het is de laatste dag dus we moeten flink dalen naar het dal. Na een ontbijt met spaghetie ziet onze lunch er niet veel anders uit.
alleen de toevoeging van tonijn maakt het iets feestelijker.
We kunnen terug kijken op een mooie tocht met redelijk goed weer. Als we Calenzane bereiken nemen we eerst een biertje, dit hebben we verdiend. ’s Avonds genieten we van een heerlijk diner bij de plaatselijk horeca.
Er is een Gîte de etappe waar we ons intrekken hebben genomen.

29-05-2003: Naar de auto.

We zijn om 5.00 uur opgestaan om zo la liftend naar Calvi te komen, daar vertrekt het treintje naar Bastia.
Na een uur lopen krijgen we een lift van een Renault 4 en de franse juffrouw weet het gaspedaal te vinden. In Calvi halen we nog eten voor onderweg.
Daarna volgt een lange hobbelende treinrit naar Bastia.
We hebben in Bastia nog drie uur spelling voordat de boot weer terug gaat naar Piombino (italië). We kopen de nodige souveniers en schepen ons in. We rijden tot aan noord italië en overnachten daar in een motel.

30-05-2003: Naar Nederland.

Na het ontbijt rijden we terug naar Nederland.

Nu is de GR20 helemaal bedwongen. En ja ik zou zo weer gaan.

Belangrijke web adressen
spoorboekje treintje corsica

boot-boekje corsica

nog meer corsica